زبانهای برنامهنویسی
نوشته شده: یک شنبه مرداد 26, 99 12:06 pm
زبانهای مختلف برنامهنویسی وجود دارند که هر کدام از آنها سبکهای خاصی را پشتیبانی میکنند. (به نام پارادایمهای برنامهنویسی). انتخاب زبان مورد استفاده مورد توجه بسیاری از مباحث از قبیل خط مشی شرکت، مناسب بودن در انجام کار، در دسترس بودن بستههای شخص ثالث یا ترجیح شخصی است. در حالت ایدهآل، زبان برنامهنویسی که برای کار مورد نظر مناسب تر باشد انتخاب میشود. تجارت از این ایدهآل شامل یافتن برنامه نویسان به اندازه کافی است که زبان را برای ایجاد یک تیم میشناسند، در دسترس بودن کامپایلرها برای آن زبان و کارایی که برنامههای آنها را با یک زبان خاص اجرا میکنند. زبانها طیف تقریبی را از «سطح پایین» تا «سطح بالا» تشکیل میدهند. زبانهای «سطح پایین» بهطور معمول بیشتر دستگاه محور و سریعتر اجرا میشوند، و به زبان ماشین نزدیکتر هستند در حالی که زبانهای «سطح بالا» انتزاعی تر و آسانتر برای استفاده هستند اما سرعت کمتری دارند. معمولاً کدگذاری به زبانهای «سطح بالا» از زبانهای «سطح پایین» سادهتر است.
آلن داونی در کتاب " چگونه به شکل یک استاد رایانه فکر کنیم " مینویسد:
علائم کم خونی در کودکان زیر دو سال: درمان خانگی و زمان مراجعه به پزشک
چگونه یک آدم باحال باشیم؟ (3 گام ضروری)
علائم استرس در کودکان و ۵ ترفند ساده برای درمان آن
چگونه سازمان یافته، منظم و مرتب باشیم؟ (3 گام ضروری)
روش برخورد با افراد نمک نشناس و خائن (6 نکته موثر)
جزئیات در زبانهای برنامهنویسی مختلف متفاوت به نظر میرسند ولی تعدادی از ساختارهای اساسی در همه زبانهای برنامهنویسی یکسان هستند:
ورودی: دادهها را از صفحه کلید، یک فایل یا وسایل دیگر فراهم میکند.
خروجی: اطلاعات را روی صفحه تصویر نشان میدهد، به یک فایل میفرستد یا به دستگاههای دیگری انتقال میدهد.
محاسبات: اعمال محاسباتی اساسی مثل جمع و ضرب را انجام میدهد.
حالتهای شرطی: شرطهای مشخصی را کنترل میکند و بر اساس آن رشته مناسبی از عبارات را اجرا میکند.
حلقه: بعضی اعمال را به شکل تکراری انجام میدهد، معمولاً با استفاده از تعدادی از متغیرها این کار انجام میشود.
بسیاری از زبانهای برنامهنویسی مکانیسمهایی را برای تماس با توابع ارائه شده توسط کتابخانههای مشترک فراهم میکنند. مشروط بر اینکه توابع موجود در یک کتابخانه از کنوانسیونهای زمان اجرا مناسب پیروی کنند (مثلاً روش گذراندن آرگومانها)، ممکن است این توابع به هر زبان دیگری نوشته شود.
آلن داونی در کتاب " چگونه به شکل یک استاد رایانه فکر کنیم " مینویسد:
علائم کم خونی در کودکان زیر دو سال: درمان خانگی و زمان مراجعه به پزشک
چگونه یک آدم باحال باشیم؟ (3 گام ضروری)
علائم استرس در کودکان و ۵ ترفند ساده برای درمان آن
چگونه سازمان یافته، منظم و مرتب باشیم؟ (3 گام ضروری)
روش برخورد با افراد نمک نشناس و خائن (6 نکته موثر)
جزئیات در زبانهای برنامهنویسی مختلف متفاوت به نظر میرسند ولی تعدادی از ساختارهای اساسی در همه زبانهای برنامهنویسی یکسان هستند:
ورودی: دادهها را از صفحه کلید، یک فایل یا وسایل دیگر فراهم میکند.
خروجی: اطلاعات را روی صفحه تصویر نشان میدهد، به یک فایل میفرستد یا به دستگاههای دیگری انتقال میدهد.
محاسبات: اعمال محاسباتی اساسی مثل جمع و ضرب را انجام میدهد.
حالتهای شرطی: شرطهای مشخصی را کنترل میکند و بر اساس آن رشته مناسبی از عبارات را اجرا میکند.
حلقه: بعضی اعمال را به شکل تکراری انجام میدهد، معمولاً با استفاده از تعدادی از متغیرها این کار انجام میشود.
بسیاری از زبانهای برنامهنویسی مکانیسمهایی را برای تماس با توابع ارائه شده توسط کتابخانههای مشترک فراهم میکنند. مشروط بر اینکه توابع موجود در یک کتابخانه از کنوانسیونهای زمان اجرا مناسب پیروی کنند (مثلاً روش گذراندن آرگومانها)، ممکن است این توابع به هر زبان دیگری نوشته شود.