"حقیقت سیاره عذاب از آیات محکم کتاب که ذکر خردمندان است plan

"حقیقت سیاره عذاب از آیات محکم کتاب که ذکر خردمندان است plan

نوشتهاز gnod111 » پنج شنبه دی 6, 97 4:58 pm

حقيقة كوكب العذاب

حقیقت سیاره عذاب از آیات محکم کتاب که ذکر خردمندان است planet-x ..


الإمام ناصر محمد اليماني
27 - 11 - 1430 هـ
15 - 11 - 2009 مـ
12:26صباحاً
ـــــــــــــــــــــ

حقیقت سیاره عذاب از آیات محکم کتاب که ذکر خردمندان است planet-x ..


بسم الله الرحمن الرحيم 

والصلاة والسلام على خاتم الأنبياء والمُرسلين وآله التوابين المُتطهرين والتابعين للحق إلى يوم الدين وسلامُ على المُرسلين والحمدُ لله رب العالمين

پاسخ مهدي منتظر خليفه خدا بربشر، با هشدار به همه بشریت تا بدانند خداوند يكتاي قهار قران عظيم را (كه جدم پيامبر امي مُحمد رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم آنرا آورد) بر تمامي قريه هاي(آباديها) بشرفرستاد همان گونه كه خداوند مي فرمايند: 
{قُلْ يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ جَمِيعاً الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ لا إِلَهَ إِلَّا هُوَ يُحْيِي وَيُمِيتُ فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ النَّبِيِّ الْأُمِّيِّ الَّذِي يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَكَلِمَاتِهِ وَاتَّبِعُوهُ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ} صدق الله العظيم [الأعراف:158]
{بگو: «اى مردم من فرستاده خدا به سوى همه شما هستم؛ همان خدايى که حکومت آسمانها و زمين، از آن اوست؛ معبودى جز او نيست؛ زنده می ‏کند و می ‏ميراند؛ پس ايمان بياوريد به خدا و فرستاده‏ اش، آن پيامبر درس نخوانده ‏اى که به خدا و کلماتش ايمان دارد؛ و از او پيروى کنيد تا هدايت يابيد» }
خداوند مي فرمايند :
{مَنِ اهْتَدَى فَإِنَّمَا يَهْتَدِي لِنَفْسِهِ وَمَنْ ضَلَّ فَإِنَّمَا يَضِلُّ عَلَيْهَا وَلا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى وَمَا كُنَّا مُعَذِّبِينَ حَتَّى نَبْعَثَ رَسُولًا} صدق الله العظيم [الإسراء:15]
{هر کس هدايت شود، براى خود هدايت يافته؛ و آن کس که گمراه گردد، به زيان خود گمراه شده است؛ و هيچ کس بار گناه ديگرى را به دوش نمی کشد؛ و ما هرگز (قومى را) مجازات نخواهيم کرد، مگر آنکه پيامبرى مبعوث کرده باشيم }
خداوند مي فرمايند :
{قُل لِلَّذِينَ كَفَرُواْ إِن يَنتَهُواْ يُغَفَرْ لَهُم مَّا قَدْ سَلَفَ وَإِنْ يَعُودُواْ فَقَدْ مَضَتْ سُنَّةُ الأَوَّلِينِ} صدق الله العظيم [الأنفال:38]
{به آنها که کافر شدند بگو: «چنانچه از مخالفت باز ايستند، (و ايمان آورند،) گذشته آنها بخشوده خواهد شد؛ و اگر به اعمال سابق بازگردند، سنّت خداوند در گذشتگان، درباره آنها جارى می ‏شود (؛و حکم نابودى آنان صادر می ‏گردد).}
پس سنت پيشينيان چنانچه ازذكر (قران) پروردگارشان رويگردان شوند چيست؟ 
خداوند مي فرمايند :
{قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِكُمْ سُنَنٌ فَسِيرُوا فِي الأَرْضِ فَانْظُروا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ المُكَذِّبِينَ} صدق الله العظيم [آل عمران: 137]
{پيش از شما، سنّت‏هايى وجود داشت؛ (و هر قوم، طبق اعمال و صفات خود، سرنوشت هايى داشتند؛ که شما نيز، همانند آن را داريد.) پس در روى زمين، گردش کنيد و ببينيد سرانجام تکذيب‏ کنندگان (آيات خدا) چگونه بود؟ }
وخداوند مي فرمايند :
{اسْتِكْبَارًا فِي الأَرْضِ وَمَكْرَ السَّيِّئِ وَلَا يَحِيقُ المَكْرُ السَّيِّئُ إِلَّا بِأَهْلِهِ فَهَلْ يَنْظُرُونَ إِلَّا سُنَّت الأَوَّلِينَ فَلَنْ تَجِدَ لِسُنَّت اللهِ تَبْدِيلًا وَلَنْ تَجِدَ لِسُنَّت اللهِ تَحْوِيلًا} صدق الله العظيم [فاطر:43]
{اينها همه بخاطر استکبار در زمين و نيرنگهاى بدشان بود؛ امّا اين نيرنگها تنها دامان صاحبانش را می ‏گيرد؛ آيا آنها چيزى جز سنّت پيشينيان و (عذابهاى دردناک آنان) را انتظار دارند؟ هرگز براى سنّت خدا تبديل نخواهى يافت، و هرگز براى سنّت الهى تغييرى نمی ‏يابى}
و سوال اين است هنگامي كه سنت عذاب بر آنها جاري مي شد آيا ايمانشان برايشان سودي داشت وجواب از كتاب خدا:
خداوند مي فرمايند :
{فَلَمْ يَكُ يَنْفَعُهُمْ إِيمَانُهُمْ لَمَّا رَأَوْا بَأْسَنَا سُنَّةَ اللهِ الَّتِي قَدْ خَلَتْ فِي عِبَادِهِ وَخَسِرَ هُنَالِكَ الكَافِرُونَ} صدق الله العظيم [غافر:85]
{امّا هنگامى که عذاب ما را مشاهده کردند، ايمانشان براى آنها سودى نداشتاين سنّت خداوند است که همواره در ميان بندگانش اجرا شده، و آنجا کافران زيانکار شدند }
واي ساكنان همه قراي بشريت دانستيد كه مُحمد رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم رسول خدا براي همه شماست پس چون طبق سنت خدا در كتاب ، خدا قريه اي را عذاب نمی دهد مگر اينكه رسولي برايشان فرستد وچون محمد رسول خدا براي همه قراي بشر در كتاب خدا قران عظيم (ذكري براي جهانيان براي انانكه بخواهند در راه راست پايدار بمانند) پس چنانچه از كتاب خدا رويگردان شويد من مهدي منتظر همه قراي بشر را به عذابي فراگير بشارت مي دهم همانطور كه خداوند مي فرمايد:
{وَإِنْ مِنْ قَرْيَةٍ إِلَّا نَحْنُ مُهْلِكُوهَا قَبْلَ يَوْمِ الْقِيَامَةِ أَوْ مُعَذِّبُوهَا عَذَاباً شَدِيداً كَانَ ذَلِكَ فِي الْكِتَابِ مَسْطُوراً}صدق الله العظيم [الإسراء:58]

{هيچ شهر و آبادى نيست مگر اينکه آن را پيش از روز قيامت هلاک می ‏کنيم؛ يا به عذاب شديدى گرفتارشان خواهيم ساخت؛ اين، در کتاب الهى ثبت است.} 
وسوالي كه در اينجا مطرح مي شود اين ست كه آيا خداوند آبادی های صالح را نيز عذاب مي دهد ؟ وجواب از محكم كتاب همانطور كه خداوند مي فرمايد:

{وَمَا كَانَ رَبُّكَ لِيُهْلِكَ الْقُرَى بِظُلْمٍ وَأَهْلُهَا مُصْلِحُونَ} صدق الله العظيم [هود:117]
{و چنين نيست که پروردگارت آباديها را بظلم و ستم نابود کند در حالى که اهلش مصلح (نيكوكار) بوده باشند }
وخداوند مي فرمايند :
{وَمَا كُنَّا مُهْلِكِي الْقُرَى إِلَّا وَأَهْلُهَا ظَالِمُونَ} صدق الله العظيم [القصص:59]
{و ما هرگز آباديها و شهرها را هلاک نکرديم مگر آنکه اهلش ظالم بودند} 

پس نتيجه ميگيريم كه چون فتوا ی كتاب این است که:(و ما هرگز آباديها و شهرها را هلاک نکرديم مگر آنکه اهلش ظالم بودند )و چون در كتاب مي يابم كه عذاب شامل همه اباديهاي(قراي) بشر خواهد شد پس اين بدين معني است كه زمين از ظلم وجور آكنده شده وعذاب همه قراي (آباديهاي) بشر را فراخواهد گرفت عده ای عذاب شده و عده ای هلاك خواهند شد همان طور كه خداوند مي فرمايد :
{وَإِنْ مِنْ قَرْيَةٍ إِلَّا نَحْنُ مُهْلِكُوهَا قَبْلَ يَوْمِ الْقِيَامَةِ أَوْ مُعَذِّبُوهَا عَذَاباً شَدِيداً كَانَ ذَلِكَ فِي الْكِتَابِ مَسْطُوراً}صدق الله العظيم [الإسراء:58]
{هيچ شهر و آبادى نيست مگر اينکه آن را پيش از روز قيامت هلاک مى‏کنيم؛ يا به عذاب شديدى گرفتارشان خواهيم ساخت؛ اين، در کتاب الهى ثبت است.}
واز اين آيات محکم کتاب خداوند "عصر بعثت مهدي منتظر" را نتيجه خواهيد گرفت، پس خدا او را زماني كه همه قراي زمين (آباديها) از ظلم وجور پر شده بر مي انگيزد وهمه از كتاب خدا قران عظيم روگردان مي شوند در حالي كه خداوند قران را از تحريف محفوظ نگه داشته تا همه قراي بشر از قران مطلع شوند . همه آگاه شدند كه كتابي است كه از تحريف محفوظ مانده و آگاه شدند كه همه را به عبادت الله كه شريكي براي او نيست دعوت مي كند ولی همه قراي بشر از آن رويگردان شدند ، عده اي به آن كافر شده وعده اي به آن ايمان آورده ولي فقط از آنچه موافق احاديث وروايات است پيروي نموده وآنچه را كه با احاديث وروايات مخالف است به آن پشت نموده وبه احاديث و روايات تمسك می کنند گويي كه این احاديث وروايات هستند كه از تحريف محفوظ مانده اند در حالي كه مي بايست عكس آن باشد .هنگامي كه حديث يا روايتي با آيات محكم قران تناقض داشته باشد باید آن را رها کرد و به كتاب خدا كه از تحريف مصون است تمسك نمود در حالي كه آنان عكس آن را عمل مي نمايند ومخالف دستور خداوند عمل نموده ومي پندارند كه هدايت شده اند در حالي كه آنان تعقل نمي كنند . اي مردم تقواي خدا پيشه كنيد وآنان كه ايمان ندارند شما را خشمگين نسازند (و از راه خود منحرف نکنند)
{فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَلَا يَسْتَخِفَّنَّكَ الَّذِينَ لَا يُوقِنُونَ}صدق الله العظيم [الروم:60]
{ صبر پيشه کن که وعده خدا حق است؛ و هرگز کسانى که ايمان ندارند تو را خشمگين نسازند (و از راه خود منحرف نکنند)}
اي مسلمانان و همه مردم قسم به برپا كننده هفت آسمان محكم ونگهدارنده زمين با ميخها وهلاك كننده ثمود وعاد وغرق كننده فرعونيان خشن وسختگير و قسم به خداوند يكتا كه معبودي جز او نيست ؛ سياره (كوكب) عذاب را همه جهانيان خواهند ديد همان طور كه خورشيد را هنگام طلوع مي بينند واین سیاره از سمت قطبها براي مردم ظاهر مي شود و لعنت خدا به اندازه ذرات خاك بر مفتري دروغگوباشد. پس به خدا پناه آوريد وبدانيد كه خدا شديد العقاب (سخت مجازات دهنده) است وازبهترين هايي كه خداوند در كتاب براي شما نازل نموده پيروي كنيد قبل از اينكه عذاب شما را به صورت ناگهاني (بغته )گرفتار سازد. و از خداوند مغفرت بخواهيد و بدانيد كه خدا همه گناهان را مي بخشد وبه او انابه كنيد كه خدا كسي را كه به او انابه نكند هدايت نمي كند و بدانيد كه خدا ميان فرد وقلبش حائل مي شود وشما به سوی او محشور مي شويد آيا تعقل نمي كنيد؟ 
اي مسلمانان وای همه مردم (جهان)؛چقدر براي شما قسم خوردم و این قسم یک نيكوكار است نه قسم یک كافر ویا فاجر؛ این قسم مهدي منتظر است که از بيان حق قران آگاه است كه (سياره) كوكب عذاب سقرکه به صورت دوره اي براي بشر نمايان مي شود(لواحه للبشر) این سیاره ازنشانه های بزرگ ساعت (قيامت) بوده ودر عصر وزمانه و دوره من وشما در راه است تا به زمین برسد ،اگر مهدي منتظر از راستگويان باشد چه كسي شما را از عذاب خدا نجات مي دهد وچنانچه دروغگو باشم دروغم به گردن من خواهد بود –كه خدامسرف جبار را هدايت نمي كند --

{قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَ‌فُوا عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّ‌حْمَةِ اللَّـهِ ۚ إِنَّ اللَّـهَ يَغْفِرُ‌ الذُّنُوبَ جَمِيعًا ۚ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ‌ الرَّ‌حِيمُ ﴿٥٣﴾ وَأَنِيبُوا إِلَىٰ رَ‌بِّكُمْ وَأَسْلِمُوا لَهُ مِن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ ثُمَّ لَا تُنصَرُ‌ونَ ﴿٥٤﴾ وَاتَّبِعُوا أَحْسَنَ مَا أُنزِلَ إِلَيْكُم مِّن رَّ‌بِّكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ بَغْتَةً وَأَنتُمْ لَا تَشْعُرُ‌ونَ ﴿٥٥﴾ أَن تَقُولَ نَفْسٌ يَا حَسْرَ‌تَىٰ عَلَىٰ مَا فَرَّ‌طتُ فِي جَنبِ اللَّـهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِ‌ينَ ﴿٥٦﴾أَوْ تَقُولَ لَوْ أَنَّ اللَّـهَ هَدَانِي لَكُنتُ مِنَ الْمُتَّقِينَ ﴿٥٧﴾ أَوْ تَقُولَ حِينَ تَرَ‌ى الْعَذَابَ لَوْ أَنَّ لِي كَرَّ‌ةً فَأَكُونَ مِنَ الْمُحْسِنِينَ ﴿٥٨﴾ بَلَىٰ قَدْ جَاءَتْكَ آيَاتِي فَكَذَّبْتَ بِهَا وَاسْتَكْبَرْ‌تَ وَكُنتَ مِنَ الْكَافِرِ‌ينَ ﴿٥٩﴾} صدق الله العظيم [الزمر]
{بگو: «اى بندگان من که بر خود اسراف و ستم کرده‏ايد! از رحمت خداوند نوميد نشويد که خدا همه گناهان را می آمرزد، زيرا او بسيار آمرزنده و مهربان است. و به درگاه پروردگارتان بازگرديد و در برابر او تسليم شويد، پيش از آنکه عذاب به سراغ شما آيد، سپس از سوى هيچ کس يارى نشويد! و از بهترين دستورهائى که از سوى پروردگارتان بر شما نازل شده پيروى کنيد پيش از آنکه عذاب (الهى) ناگهان به سراغ شما آيد در حالى که از آن خبر نداريد!» (اين دستورها براى آن است که) مبادا کسى روز قيامت بگويد: «افسوس بر من از کوتاهي هايى که در اطاعت فرمان خدا کردم و از مسخره‏ کنندگان (آيات او) بودم» يا بگويد: «اگر خداوند مرا هدايت می ‏کرد، از پرهيزگاران بودم» يا هنگامى که عذاب را می ‏بيند بگويد: «اى کاش فرصت ديگرداشتم و از نيکوکاران بودم!» آرى، آيات من به سراغ تو آمد، امّا آن را تکذيب کردى و تکبّر نمودى و از کافران بودى }
اي بندگان خدا اين سخن خدا را بياد آوريد:
{وَاتَّبِعُوا أَحْسَنَ مَا أُنزِلَ إِلَيْكُم مِّن رَّ‌بِّكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ بَغْتَةً وَأَنتُمْ لَا تَشْعُرُ‌ونَ ﴿٥٥﴾ أَن تَقُولَ نَفْسٌ يَا حَسْرَ‌تَىٰ عَلَىٰ مَا فَرَّ‌طتُ فِي جَنبِ اللَّـهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِ‌ينَ ﴿٥٦﴾أَوْ تَقُولَ لَوْ أَنَّ اللَّـهَ هَدَانِي لَكُنتُ مِنَ الْمُتَّقِينَ ﴿٥٧﴾ أَوْ تَقُولَ حِينَ تَرَ‌ى الْعَذَابَ لَوْ أَنَّ لِي كَرَّ‌ةً فَأَكُونَ مِنَ الْمُحْسِنِينَ ﴿٥٨﴾ بَلَىٰ قَدْ جَاءَتْكَ آيَاتِي فَكَذَّبْتَ بِهَا وَاسْتَكْبَرْ‌تَ وَكُنتَ مِنَ الْكَافِرِ‌ينَ ﴿٥٩﴾} صدق الله العظيم [الزمر]
{و از بهترين دستورهائى که از سوى پروردگارتان بر شما نازل شده پيروى کنيد پيش از آنکه عذاب (الهى) ناگهان به سراغ شما آيد در حالى که از آن خبر نداريد!» (اين دستورها براى آن است که) مبادا کسى روز قيامت بگويد: «افسوس بر من از کوتاهيهايى که در اطاعت فرمان خدا کردم و از مسخره‏کنندگان (آيات او) بودم» يا بگويد: «اگر خداوند مرا هدايت می ‏کرد، از پرهيزگاران بودم» يا هنگامى که عذاب را مى‏بيند بگويد: «اى کاش فرصت ديگرداشتم و از نيکوکاران بودم» آرى، آيات من به سراغ تو آمد، امّا آن را تکذيب کردى و تکبّر نمودى و از کافران بودى }
اي بندگان خدا آيا شما كر ولال وكور هستيد وتعقل نمي كنيد يا شما بيان قران مهدي منتظربا قران را نمي فهميد يا عرب زبانان بيان حق سخن خداوند را نمي فهمند كه مي فرمايد: 
{وَأَنِيبُوا إِلَىٰ رَ‌بِّكُمْ وَأَسْلِمُوا لَهُ مِن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ ثُمَّ لَا تُنصَرُ‌ونَ ﴿٥٤﴾ وَاتَّبِعُوا أَحْسَنَ مَا أُنزِلَ إِلَيْكُم مِّن رَّ‌بِّكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ بَغْتَةً وَأَنتُمْ لَا تَشْعُرُ‌ونَ ﴿٥٥﴾ أَن تَقُولَ نَفْسٌ يَا حَسْرَ‌تَىٰ عَلَىٰ مَا فَرَّ‌طتُ فِي جَنبِ اللَّـهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِ‌ينَ ﴿٥٦﴾أَوْ تَقُولَ لَوْ أَنَّ اللَّـهَ هَدَانِي لَكُنتُ مِنَ الْمُتَّقِينَ ﴿٥٧﴾ أَوْ تَقُولَ حِينَ تَرَ‌ى الْعَذَابَ لَوْ أَنَّ لِي كَرَّ‌ةً فَأَكُونَ مِنَ الْمُحْسِنِينَ ﴿٥٨﴾ بَلَىٰ قَدْ جَاءَتْكَ آيَاتِي فَكَذَّبْتَ بِهَا وَاسْتَكْبَرْ‌تَ وَكُنتَ مِنَ الْكَافِرِ‌ينَ ﴿٥٩﴾} صدق الله العظيم [الزمر]
{و به درگاه پروردگارتان بازگرديد و در برابر او تسليم شويد، پيش از آنکه عذاب به سراغ شما آيد، سپس از سوى هيچ کس يارى نشويد و از بهترين دستورهائى که از سوى پروردگارتان بر شما نازل شده پيروى کنيد پيش از آنکه عذاب (الهى) ناگهان به سراغ شما آيد در حالى که از آن خبر نداريد» (اين دستورها براى آن است که) مبادا کسى روز قيامت بگويد: «افسوس بر من از کوتاهي هايى که در اطاعت فرمان خدا کردم و از مسخره‏ کنندگان (آيات او) بودم» يا بگويد: «اگر خداوند مرا هدايت می ‏کرد، از پرهيزگاران بودم» يا هنگامى که عذاب را مى‏بيند بگويد: «اى کاش فرصت ديگرداشتم و از نيکوکاران بودم» آرى، آيات من به سراغ تو آمد، امّا آن را تکذيب کردى و تکبّر نمودى و از کافران بودى }
شاید بگویند ما مسلمان (و تسلیم)پروردگارجهانيان هستيم پس امام مهدي حق در جواب گويد چنانچه مسلمان صادقي باشيد چرا از پيروي از انچه كه در قران از جانب پروردگارتان بر شما نازل شده رويگردان هستيد ؟بلكه از اسلام جز اسمش واز قران جز رسم الخطش باقي نمانده واينك عذاب بسيار نزديك شده ومسلمانان همچنان از دعوت مهدي منتظر به پيروي از قران عظيم وكفر به انچه مخالف محكمات ان است و اعتصام به قران سرباز مي زنند در حالي كه خدا و رسولش وومهدي منتظر بشما فتوا داده اند كه كه به قران عظيم ريسمان خدا چنگ زنيد (اعتصام كنيد) چنانچه به آن ايمان داشته باشيد پس بدا به ايماني كه به قران مصون از تحریف دارید ولي از دعوت به پيروي واحتكام به آن در آنچه كه در آن اختلاف داريد سر بازمی زنيد اي مسلمانان ايا تعقل نمي كنيد همان طور كه خداوند مي فرمايد 
{إِنَّمَا تُنذِرُ مَنْ اتَّبَعَ الذِّكْرَ وَخَشِيَ الرَّحْمَنَ بِالْغَيْبِ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍ وَأَجْرٍ كَرِيمٍ} صدق الله العظيم [يس:11]
تو فقط کسى را انذار می ‏کنى که از اين يادآورى (الهى) پيروى کند و از خداوند رحمان در نهان بترسد}


ای کسانی که از پیروی از ذکر خداوند گریزانید؛ می خواهید مهدی منتظر چه بشارتی یه شما بدهد؛ به من پاسخ دهید چرا از کتابی که بنابر وعده خداوند از تحریف مصون است پیروی نمی کنید و خداوند تعالی فرموده است:
{إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ (9)} صدق الله العظيم [الحجر:9]
{ما قرآن را نازل کرديم؛ و ما بطور قطع نگهدار آنيم }
یا اینکه شما مسلمانان و كفار وعده خداوند را عملا تحقق يافته نمی دانید ونمي بينيد كه او براستي كتاب خويش را از تحريف مصون نگه داشته، پس تقوا پيشه كنيد. چرا از دعوت مهدي منتظر ناصر محمد اليماني كه شما را به پيروي از كتاب خدا فرا مي خواند تا هدايتگر كساني كه بخواهند به راه راست هدايت شوند باشد ،رويگردان هستيد. آيا چنانچه دانشمندان ناسا بگويند كه سياره عذاب دروغ است حقیقت ندارد آنها را باور مي كنيد، و برهان روشن قرآن در مورد سياره عذاب را تكذيب مي كنيد .آيا مهدي منتظر شما را از كتب ناسا مورد خطاب قرار مي دهد يا از كتاب خدا براي شما دليل مي آورد. 
وخداوند مي فرمايد :
{وَمَا أَرْ‌سَلْنَاكَ إِلَّا كَافَّةً لِّلنَّاسِ بَشِيرً‌ا وَنَذِيرً‌ا وَلَـٰكِنَّ أَكْثَرَ‌ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ ﴿٢٨﴾ وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَـٰذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿٢٩﴾ قُل لَّكُم مِّيعَادُ يَوْمٍ لَّا تَسْتَأْخِرُ‌ونَ عَنْهُ سَاعَةً وَلَا تَسْتَقْدِمُونَ ﴿٣٠﴾} [سبأ]
{و ما تو را جز براى همه مردم نفرستاديم تا (آنها را به پاداش هاى الهى) بشارت دهى و (از عذاب او) بترسانى؛ ولى بيشتر مردم نمی ‏دانند! می ‏گويند: اگر راست می ‏گوييد، اين وعده کى خواهد بود» بگو: «وعده شما روزى خواهد بود که نه ساعتى از آن تأخير می‏کنيد و نه (بر آن) پيشى خواهيد گرفت» }
و خداوند مي فرمايد:
{وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُ‌وا لَن نُّؤْمِنَ بِهَـٰذَا الْقُرْ‌آنِ وَلَا بِالَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ ۗ وَلَوْ تَرَ‌ىٰ إِذِ الظَّالِمُونَ مَوْقُوفُونَ عِندَ رَ‌بِّهِمْ يَرْ‌جِعُ بَعْضُهُمْ إِلَىٰ بَعْضٍ الْقَوْلَ يَقُولُ الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا لِلَّذِينَ اسْتَكْبَرُ‌وا لَوْلَا أَنتُمْ لَكُنَّا مُؤْمِنِينَ ﴿٣١﴾قَالَ الَّذِينَ اسْتَكْبَرُ‌وا لِلَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا أَنَحْنُ صَدَدْنَاكُمْ عَنِ الْهُدَىٰ بَعْدَ إِذْ جَاءَكُم ۖ بَلْ كُنتُم مُّجْرِ‌مِينَ ﴿٣٢﴾ وَقَالَ الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا لِلَّذِينَ اسْتَكْبَرُ‌وا بَلْ مَكْرُ‌ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ‌ إِذْ تَأْمُرُ‌ونَنَا أَن نَّكْفُرَ‌ بِاللَّـهِ وَنَجْعَلَ لَهُ أَندَادًا ۚ وَأَسَرُّ‌وا النَّدَامَةَ لَمَّا رَ‌أَوُا الْعَذَابَ وَجَعَلْنَا الْأَغْلَالَ فِي أَعْنَاقِ الَّذِينَ كَفَرُ‌وا ۚ هَلْ يُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿٣٣﴾} [سبأ]
{کافران گفتند: «ما هرگز به اين قرآن و کتابهاى ديگرى که پيش از آن بوده ايمان نخواهيم آورد» اگر ببينى هنگامى که اين ستمگران در پيشگاه پروردگارشان (براى حساب و جزا) نگه داشته شده ‏اند در حالى که هر کدام گناه خود را به گردن ديگرى می ‏اندازد (از وضع آنها تعجّب می کنى) مستضعفان به مستکبران می ‏گويند: «اگر شما نبوديد ما مؤمن بوديم!» (امّا) مستکبران به مستضعفان پاسخ می ‏دهند: «آيا ما شما را از هدايت بازداشتيم بعد از آنکه به سراغ شما آمد (و آن را بخوبى دريافتيد)؟! بلکه شما خود مجرم بوديد!» و مستضعفان به مستکبران می گويند: «وسوسه‏ هاى فريبکارانه شما در شب و روز (مايه گمراهى ما شد)، هنگامى که به ما دستور می ‏داديد که به خداوند کافر شويم و همتايانى براى او قرار دهيم!» و آنان هنگامى که عذاب (الهى) را می بينند پشيمانى خود را پنهان می ‏کنند (تا بيشتر رسوا نشوند)! و ما غل و زنجيرها در گردن کافران مى نهيم؛ آيا جز آنچه عمل می ‏کردند به آنها جزا داده می ‏شود؟ }
و خداوند مي فرمايد:
{وَإِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا بَيِّنَاتٍ قَالُوا مَا هَـٰذَا إِلَّا رَ‌جُلٌ يُرِ‌يدُ أَن يَصُدَّكُمْ عَمَّا كَانَ يَعْبُدُ آبَاؤُكُمْ وَقَالُوا مَا هَـٰذَا إِلَّا إِفْكٌ مُّفْتَرً‌ى ۚ وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُ‌وا لِلْحَقِّ لَمَّا جَاءَهُمْ إِنْ هَـٰذَا إِلَّا سِحْرٌ‌ مُّبِينٌ ﴿٤٣﴾ وَمَا آتَيْنَاهُم مِّن كُتُبٍ يَدْرُ‌سُونَهَا ۖ وَمَا أَرْ‌سَلْنَا إِلَيْهِمْ قَبْلَكَ مِن نَّذِيرٍ‌ ﴿٤٤﴾} [سبأ]
{و هنگامى که آيات روشنگر ما بر آنان خوانده مي ‏شود، می ‏گويند: «او فقط مردى است که می‏خواهد شما را از آنچه پدرانتان می ‏پرستيدند بازدارد!» و می ‏گويند: «اين جز دروغ بزرگى که (به خدا) بسته شده چيز ديگرى نيست» و کافران هنگامى که حق به سراغشان آمد گفتند: «اين، جز افسونى آشکار نيست» ما (قبلا)ً چيزى از کتابهاى آسمانى را به آنان نداده‏ايم که آن را بخوانند ، و پيش از تو هيچ بيم ‏دهنده ( پيامبرى ) براى آنان نفرستاديم} 
و خداوند مي فرمايد :
{قُلْ إِنَّمَا أَعِظُكُم بِوَاحِدَةٍ ۖ أَن تَقُومُوا لِلَّـهِ مَثْنَىٰ وَفُرَ‌ادَىٰ ثُمَّ تَتَفَكَّرُ‌وا ۚ مَا بِصَاحِبِكُم مِّن جِنَّةٍ ۚ إِنْ هُوَ إِلَّا نَذِيرٌ‌ لَّكُم بَيْنَ يَدَيْ عَذَابٍ شَدِيدٍ ﴿٤٦﴾ قُلْ مَا سَأَلْتُكُم مِّنْ أَجْرٍ‌ فَهُوَ لَكُمْ ۖ إِنْ أَجْرِ‌يَ إِلَّا عَلَى اللَّـهِ ۖ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ ﴿٤٧﴾ قُلْ إِنَّ رَ‌بِّي يَقْذِفُ بِالْحَقِّ عَلَّامُ الْغُيُوبِ ﴿٤٨﴾قُلْ جَاءَ الْحَقُّ وَمَا يُبْدِئُ الْبَاطِلُ وَمَا يُعِيدُ ﴿٤٩﴾ قُلْ إِن ضَلَلْتُ فَإِنَّمَا أَضِلُّ عَلَىٰ نَفْسِي ۖ وَإِنِ اهْتَدَيْتُ فَبِمَا يُوحِي إِلَيَّ رَ‌بِّي ۚ إِنَّهُ سَمِيعٌ قَرِ‌يبٌ ﴿٥٠﴾} [سبأ]
{«شما را تنها به يک چيز اندرز مى‏دهم، و آن اينکه: دو نفر دو نفر يا يک نفر يک نفر براى خدا قيام کنيد، سپس بينديشيد اين دوست و همنشين شما ( محمّد) هيچ گونه جنونى ندارد؛ او فقط بيم ‏دهنده شما در برابر عذاب شديد (الهى) است»(46) بگو: «هر اجر و پاداشى از شما خواسته‏ام براى خود شماست؛ اجر من تنها بر خداوند است، و او بر همه چيز گواه است (47)بگو: «پروردگار من حق را می ‏افکند، که او داناى غيبها (و اسرار نهان) است.» (48)بگو: «حق آمد! و باطل (کارى از آن ساخته نيست و) نمی ‏تواند آغازگر چيزى باشد و نه تجديد کننده آن»(49) بگو: «اگر من گمراه شوم، از ناحيه خود گمراه می ‏شوم؛ و اگر هدايت يابم، به وسيله آنچه پروردگارم به من وحى مى‏کند هدايت مي يابم؛ او شنواى نزديک است » (50)}


{وَلَوْ تَرَ‌ىٰ إِذْ فَزِعُوا فَلَا فَوْتَ وَأُخِذُوا مِن مَّكَانٍ قَرِ‌يبٍ ﴿٥١﴾ وَقَالُوا آمَنَّا بِهِ وَأَنَّىٰ لَهُمُ التَّنَاوُشُ مِن مَّكَانٍ بَعِيدٍ ﴿٥٢﴾ وَقَدْ كَفَرُ‌وا بِهِ مِن قَبْلُ ۖ وَيَقْذِفُونَ بِالْغَيْبِ مِن مَّكَانٍ بَعِيدٍ ﴿٥٣﴾ وَحِيلَ بَيْنَهُمْ وَبَيْنَ مَا يَشْتَهُونَ كَمَا فُعِلَ بِأَشْيَاعِهِم مِّن قَبْلُ ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا فِي شَكٍّ مُّرِ‌يبٍ ﴿٥٤﴾}صدق الله العظيم [سبأ]
{اگر ببينى هنگامى که فريادشان بلند می ‏شود امّا نمی ‏توانند (از عذاب الهى) بگريزند، و آنها را از جاى نزديکى (که انتظارش را ندارند) می ‏گيرند (از درماندگى آنها تعجّب خواهى کرد) و (در آن حال) می ‏گويند: «به حقّ ايمان آورديم!»، ولى چگونه در حالي كه (سياره عذاب ) از دور دست آنها (زمين) را تحت تاثير قرار داده بود آنها پيش از اين (که در نهايت آزادى بودند) به آن کافر شدند در حالي كه ازفاصله دور زمين مورد حمله(تاثير) سياره عذاب 
قرار داشت. (سرانجام) ميان آنها و خواسته‏ هايشان جدايى افکنده شد، همان گونه که با پيروان (و هم‏ مسلکان) آنها از قبل عمل شد، چرا که آنها در شک و ترديد بودند! }
پس اين سخن خداوند را به ياد آوريد:
{وَقَالُوا آمَنَّا بِهِ وَأَنَّىٰ لَهُمُ التَّنَاوُشُ مِن مَّكَانٍ بَعِيدٍ ﴿٥٢﴾ وَقَدْ كَفَرُ‌وا بِهِ مِن قَبْلُ ۖ وَيَقْذِفُونَ بِالْغَيْبِ مِن مَّكَانٍ بَعِيدٍ ﴿٥٣﴾ وَحِيلَ بَيْنَهُمْ وَبَيْنَ مَا يَشْتَهُونَ كَمَا فُعِلَ بِأَشْيَاعِهِم مِّن قَبْلُ ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا فِي شَكٍّ مُّرِ‌يبٍ ﴿٥٤﴾} صدق الله العظيم [سبأ]
{و (در آن حال) می ‏گويند: «به حقّ ايمان آورديم!»، ولى چگونه در حالي كه (سياره عذاب ) از دور دست آنها (زمين) را تحت تاثير قرار داده بود آنها پيش از اين به آن کافر شدند در حالي كه ازفاصله دور زمين مورد حمله(تاثير) سياره عذاب قرار داشت. (سرانجام) ميان آنها و خواسته‏ هايشان جدايى افکنده شد، همان گونه که با پيروان (و هم‏ مسلکان) آنها از قبل عمل شد، چرا که آنها در شک و ترديد بودند! }
پس اي عاقلان به سخن خداوند بنگريد كه مي فرمايد :
{وَلَوْ تَرَ‌ىٰ إِذْ فَزِعُوا فَلَا فَوْتَ وَأُخِذُوا مِن مَّكَانٍ قَرِ‌يبٍ ﴿٥١﴾ وَقَالُوا آمَنَّا بِهِ وَأَنَّىٰ لَهُمُ التَّنَاوُشُ مِن مَّكَانٍ بَعِيدٍ ﴿٥٢﴾ وَقَدْ كَفَرُ‌وا بِهِ مِن قَبْلُ ۖ وَيَقْذِفُونَ بِالْغَيْبِ مِن مَّكَانٍ بَعِيدٍ ﴿٥٣﴾ وَحِيلَ بَيْنَهُمْ وَبَيْنَ مَا يَشْتَهُونَ كَمَا فُعِلَ بِأَشْيَاعِهِم مِّن قَبْلُ ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا فِي شَكٍّ مُّرِ‌يبٍ ﴿٥٤﴾}صدق الله العظيم [سبأ]
{اگر ببينى هنگامى که فريادشان بلند می ‏شود امّا نمی ‏توانند (از عذاب الهى) بگريزند، و آنها را از جاى نزديکى (که انتظارش را ندارند) می ‏گيرند (از درماندگى آنها تعجّب خواهى کرد) و (در آن حال) می ‏گويند: «به حقّ ايمان آورديم!»، ولى چگونه در حالي كه (سياره عذاب ) از دور دست آنها (زمين) را تحت تاثير قرار داده بود . آنها پيش از اين به آن کافر شدند در حالي كه ازفاصله دور زمين مورد حمله(تاثير) سياره عذاب قرار داشت. (سرانجام) ميان آنها و خواسته‏ هايشان جدايى افکنده شد، همان گونه که با پيروان (و هم ‏مسلکان) آنها از قبل عمل شد، چرا که آنها در شک و ترديد بودند! }
در اين آيات خداوند از سياره عذاب كه در آن ترديد دارند سخن مي گويد در ابتدا آنها به وجود آن اعتراف كردند ولی بعد آن را انكار نمودند .
اين سياره پیش از این از فاصله دور زمين را تحت تاثير و مورد هجوم قرار داد پس در ان روز كه سياره از نزديكي زمين عبور كند چه خواهيد كرد؟ كه خداوند مي فرمايد: 
{وَلَوْ تَرَ‌ىٰ إِذْ فَزِعُوا فَلَا فَوْتَ وَأُخِذُوا مِن مَّكَانٍ قَرِ‌يبٍ ﴿٥١﴾ وَقَالُوا آمَنَّا بِهِ وَأَنَّىٰ لَهُمُ التَّنَاوُشُ مِن مَّكَانٍ بَعِيدٍ ﴿٥٢﴾ وَقَدْ كَفَرُ‌وا بِهِ مِن قَبْلُ ۖ وَيَقْذِفُونَ بِالْغَيْبِ مِن مَّكَانٍ بَعِيدٍ ﴿٥٣﴾ وَحِيلَ بَيْنَهُمْ وَبَيْنَ مَا يَشْتَهُونَ كَمَا فُعِلَ بِأَشْيَاعِهِم مِّن قَبْلُ ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا فِي شَكٍّ مُّرِ‌يبٍ ﴿٥٤﴾}صدق الله العظيم [سبأ]
{اگر ببينى هنگامى که فريادشان بلند می ‏شود امّا نمی ‏توانند (از عذاب الهى) بگريزند، و آنها را از جاى نزديکى (که انتظارش را ندارند) می ‏گيرند (از درماندگى آنها تعجّب خواهى کرد) و (در آن حال) می ‏گويند: «به حقّ ايمان آورديم!»، ولى چگونه در حالي كه (سياره عذاب ) از دور دست آنها (زمين) را تحت تاثير قرار داده بود . آنها پيش از اين به آن کافر شدند در حالي كه ازفاصله دور زمين مورد حمله(تاثير) سياره عذاب قرار داشت. (سرانجام) ميان آنها و خواسته‏ هايشان جدايى افکنده شد، همان گونه که با پيروان (و هم ‏مسلکان) آنها از قبل عمل شد، چرا که آنها در شک و ترديد بودند! }
اي امت اسلام قسم به الله كه خدايي ومعبودي جز او نيست سياره عذاب بي شك بزودي مي آيد وبه آنان كه ميگويند 
عبور آن روز جمعه 21 دسامبر 2012 خواهد بود از محكم كتاب پاسخ مي دهم و مي گويم خداوند مي فرمايد:
{خُلِقَ الْإِنسَانُ مِنْ عَجَلٍ ۚ سَأُرِ‌يكُمْ آيَاتِي فَلَا تَسْتَعْجِلُونِ ﴿٣٧﴾ وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَـٰذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿٣٨﴾ لَوْ يَعْلَمُ الَّذِينَ كَفَرُ‌وا حِينَ لَا يَكُفُّونَ عَن وُجُوهِهِمُ النَّارَ‌ وَلَا عَن ظُهُورِ‌هِمْ وَلَا هُمْ يُنصَرُ‌ونَ ﴿٣٩﴾ بَلْ تَأْتِيهِم بَغْتَةً فَتَبْهَتُهُمْ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ رَ‌دَّهَا وَلَا هُمْ يُنظَرُ‌ونَ ﴿٤٠﴾}صدق الله العظيم
{(آرى،) انسان از عجله آفريده شده؛ ولى عجله نکنيد؛ بزودى آياتم را به شما نشان خواهم داد آنها مى‏گويند: «اگر راست مي گوييد، اين وعده کى فرا می رسد؟» ولى اگر کافران می ‏دانستند زمانى که (فرا می‏رسد) نمى‏توانند شعله ‏هاى آتش را از صورت و از پشت هاى خود دور کنند، و هيچ کس آنان را يارى نمی ‏کند (اين قدر درباره تحقق آن شتاب نمی ‏کردند) (آرى، اين عذاب الهى) بطور ناگهانى به سراغشان می ‏آيد و مبهوتشان می‏کند؛ آنچنان که توانايى دفع آن را ندارند، و به آنها مهلت داده نمی ‏شود}
خداوند تعالی می فرماید:
{وَيَقُولُونَ مَتَى هَذَا الْوَعْدُ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ (٤٨)قُلْ لا أَمْلِكُ لِنَفْسِي ضَرًّا وَلا نَفْعًا إِلا مَا شَاءَ اللَّهُ لِكُلِّ أُمَّةٍ أَجَلٌ إِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ فَلا يَسْتَأْخِرُونَ سَاعَةً وَلا يَسْتَقْدِمُونَ (٤٩)قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَتَاكُمْ عَذَابُهُ بَيَاتًا أَوْ نَهَارًا مَاذَا يَسْتَعْجِلُ مِنْهُ الْمُجْرِمُونَ (٥٠)أَثُمَّ إِذَا مَا وَقَعَ آمَنْتُمْ بِهِ آلآنَ وَقَدْ كُنْتُمْ بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ (٥١)} صدق الله العظيم [يونس]
{و می ‏گويند: «اگر راست می ‏گویى، اين وعده کى خواهد بود» بگو: «من (حتّى) براى خودم زيان و سودى را مالک نيستم، (تا چه رسد براى شما!) مگر آنچه خدا بخواهد. براى هر قوم و ملّتى، سرآمدى است؛ هنگامى که اجل آنها فرا رسد، نه ساعتى تأخير می ‏کنند، و نه پيشى می ‏گيرند بگو: «اگر وعده عذاب او، شب‏ هنگام يا در روز به سراغ شما آيد (،آيا می ‏توانيد آن را از خود دفع کنيد؟)» پس مجرمان براى چه عجله می ‏کنند؟ آنگاه که واقع شد، به آن ايمان می ‏آوريد! (به شما گفته می ‏شود:حالا؟! در حالى که قبلاً براى آن عجله می ‏کرديد }
و خداوند مي فرمايد :
{لَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَّفْسَكَ أَلَّا يَكُونُوا مُؤْمِنِينَ ﴿٣﴾ إِن نَّشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِم مِّنَ السَّمَاءِ آيَةً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِينَ ﴿٤﴾ وَمَا يَأْتِيهِم مِّن ذِكْرٍ‌ مِّنَ الرَّ‌حْمَـٰنِ مُحْدَثٍ إِلَّا كَانُوا عَنْهُ مُعْرِ‌ضِينَ ﴿٥﴾ فَقَدْ كَذَّبُوا فَسَيَأْتِيهِمْ أَنبَاءُ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٦﴾} [الشعراء]
{گويى می ‏خواهى جان خود را از شدّت اندوه از دست دهى بخاطر اينکه آنها ايمان نمی آورند اگر ما اراده کنيم، از آسمان بر آنان آيه‏اى نازل می کنيم که گردن هايشان در برابر آن خاضع گرددو هيچ ذکر تازه‏اى از سوى خداوند مهربان براى آنها نمی ‏آيد مگر اينکه از آن روی‏گردان می ‏شوند آنان تکذيب کردند؛ امّا بزودى اخبار (کيفر) آنچه را استهزا می ‏کردند به آنان می ‏رسد }
{فَارْ‌تَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاءُ بِدُخَانٍ مُّبِينٍ ﴿١٠﴾ يَغْشَى النَّاسَ ۖ هَـٰذَا عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿١١﴾ رَّ‌بَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ ﴿١٢﴾} [الدخان]
{پس منتظر روزى باش که آسمان دود آشکارى پديد آورد...که همه مردم را فرامی ‏گيرد؛ اين عذاب دردناکى است! (می گويند: پروردگارا! عذاب را از ما برطرف کن که ايمان می ‏آوريم. }
{إِذَا جَاءَ نَصْرُ‌ اللَّـهِ وَالْفَتْحُ ﴿١﴾ وَرَ‌أَيْتَ النَّاسَ يَدْخُلُونَ فِي دِينِ اللَّـهِ أَفْوَاجًا ﴿٢﴾ فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَ‌بِّكَ وَاسْتَغْفِرْ‌هُ ۚ إِنَّهُ كَانَ تَوَّابًا ﴿٣﴾} [النصر]
{هنگامى که يارى خدا و پيروزى فرارسد، و ببينى مردم گروه گروه وارد دين خدا مى‏شوند، پروردگارت را تسبيح و حمد کن و از او آمرزش بخواه که او بسيار توبه‏ پذير است }
{وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَـٰذَا الْفَتْحُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿٢٨﴾ قُلْ يَوْمَ الْفَتْحِ لَا يَنفَعُ الَّذِينَ كَفَرُ‌وا إِيمَانُهُمْ وَلَا هُمْ يُنظَرُ‌ونَ ﴿٢٩﴾ فَأَعْرِ‌ضْ عَنْهُمْ وَانتَظِرْ‌ إِنَّهُم مُّنتَظِرُ‌ونَ ﴿٣٠﴾} صدق الله العظيم [السجدة]
{آنان می ‏گويند: «اگر راست می گوييد، اين پيروزى شما کى خواهد بود؟!» بگو: «روز پيروزى، ايمان آوردن، سودى به حال کافران نخواهد داشت؛ و به آنها هيچ مهلت داده نمي ‏شود حال که چنين است، از آنها روى بگردان و منتظر باش؛ آنها نيز منتظرند (تو منتظر رحمت خدا و آنها هم منتظر عذاب او) }

وسلامُ على المُرسلين والحمدُ لله رب العالمين

الإمام المهدي المنتظر ناصر محمد اليماني.

-

https://www.nasser-yamani.com/showthread.php?p=115239

سايت امام مهدى ناصر محمد يمانى

http://www.nasser-yamani.com/home.php?styleid=2

انجمن: فارسي

ترجمه بیانات امام مهدی به زبان فارسی

http://www.nasser-yamani.com/forumdisplay.php?54-فارسي&styleid=2

كوكب جحيم,nibiru , مهدى منتظر، سيارة عذاب
gnod111

 
نوشته: 19
پیوستن: شنبه آذر 17, 97 9:06 pm
Given: 0 thanks
Received: 0 thanks

Re: "حقیقت سیاره عذاب از آیات محکم کتاب که ذکر خردمندان است

نوشتهاز gnod111 » پنج شنبه دی 6, 97 5:09 pm

سبيل النجاه من
كوكب العذاب.

الإمام ناصر محمد اليماني
17 - 03 - 1430 هـ
14 - 03 - 2009 مـ
11:45 مساءً
________



پاسخ حق از کتاب درباره راه نجات از عذاب خداوند و علت نجات قوم نبی الله یونس از عذاب..



بسم الله الرحمن الرحيم, وسلامٌ على المرسلين, والحمد لله ربّ العالمين..

خواهر پرسشگر؛کسانی که از حق آمده از جانب پروردگارشان پیروی می کنند؛ نه هراسی برایشان هست و نه محزون خواهند بود(فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ )؛چراکه خداوند همیشه و همه جا، تنها کافرانی که از دعوت حق روگردان باشند را مجازات می کند.گواه آن فرموده خداوند تعالی است: 
{ذَٰلِكَ جَزَيْنَاهُم بِمَا كَفَرُوا ۖ وَهَلْ نُجَازِي إِلَّا الْكَفُورَ ﴿17﴾}صدق الله العظيم [سبأ]

{این کیفر را بخاطر کفرانشان به آنها دادیم؛ و آیا جز کفران کننده را کیفر می‌دهیم}
زمانی که عذاب خداوند فرود آید؛ خداوند همواره و همه جا کسانی را که نسبت به حق آمده از جانب پروردگارشان کافرند، عذاب کرده و کسانی که از حق آمده از سوی پروردگارشان پیروی کرده باشند را نجات خواهد داد .گواه آن فرموده خداوند تعالی است:

{‏فَأَنْجَيْنَاهُ وَالَّذِينَ مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِنَّا وَقَطَعْنَا دَابِرَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَمَا كَانُوا مُؤْمِنِينَ‏}
صدق الله العظيم [الأعراف:72]

{سرانجام، او و کسانی را که با او بودند، به رحمت خود نجات بخشیدیم؛ و ریشه کسانی که آیات ما را تکذیب کردند و ایمان نیاوردند، قطع کردیم}
درمورد کسانی که از حق آمده با محمد - صلّى الله عليه وآله وسلّم –روگردان باشند نیز،همین سنت جاری است.گواه از فرموده خداوند تعالی:

{فَلَمَّا جَاءهُمْ نَذِيرٌ مَّا زَادَهُمْ إِلَّا نُفُوراً (42) اسْتِكْبَاراً فِي الْأَرْضِ وَمَكْرَ السَّيِّئِ وَلَا يَحِيقُ الْمَكْرُ السَّيِّئُ إِلَّا بِأَهْلِهِ فَهَلْ يَنظُرُونَ إِلَّا سُنَّتَ الْأَوَّلِينَ فَلَن تَجِدَ لِسُنَّتِ اللَّهِ تَبْدِيلاً وَلَن تَجِدَ لِسُنَّتِ اللَّهِ تَحْوِيلاً (43)}صدق الله العظيم [فاطر]
{امّا چون اتذار کننده برای آنان آمد، جز فرار و فاصله‌گرفتن از (حق) چیزی بر آنها نیفزود! (۴۲) اینها همه بخاطر استکبار در زمین و نیرنگهای بدشان بود؛ امّا این نیرنگها تنها دامان صاحبانش را می‌گیرد؛ آیا آنها چیزی جز سنّت پیشینیان را انتظار دارند؟! هرگز برای سنّت خدا تبدیل نخواهی یافت، و هرگز برای سنّت الهی تغییری نمی‌یابی! (۴۳)}
وخداوند تعالی می فرماید:
{أَفَلَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَيَنْظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ دَمَّرَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَلِلْكَافِرِينَ أَمْثَالُهَا}صدق الله العظيم [محمد:10]

{آیا در زمین سیر نکردند تا ببینند عاقبت کسانی که قبل از آنان بودند چگونه بود؟! خداوند آنها را هلاک کرد؛ و برای کافران امثال این مجازاتها خواهد بود!}

در کتاب خداوند تنها دو امت هستند که خداوند عذاب را از آنان برداشته است؛ یکی از این دو امت صد هزارنفر به اضافه یک نفر غریب از وطن بودند.یعنی تعدادشان صدهزار نفر بود و یک نفر نیز با آنان زندگی می کرد که ازقوم یونس نبود و تنها کسی هم بود که به نبی الله یونس؛ایمان آورده بود ولی برای درامان بودن از آزار و اذیت قوم؛ایمان خود را پنهان می کرد.او در خانه خود مانده و به هیچکس-حتی نبی الله یونس- درمورد ایمان خود چیزی نگفته بود. زمانی که خداوند به یونس فرمان داد تا از شهر خارج شود؛ و به این مرد صالح خبر نداد تا همراه او شود،چرا که از ایمانش بی خیر بود.برای همین آن مرد صالح درمیان قوم یونس باقی ماند.بعد از گذشت سه روز؛همان طور که نبی الله یونس به اذن خداوند به آنان خبر داده بود؛عذاب بر فراز سرشان رسید.مرد صالح صدای فریاد هراس آلود مردم را شنید که می گفتند:" نشهدُ أن لا إله إلا الله ونشهدُ أن يونس رسول الله,"از خانه خارج شد و دریافت آنچه که به سویشان می آید قطعات سنگ های آسمانی است نه ابرهای متراکم ؛ دانست این همان عذاب دردناکی است که نبی الله یونس خبر آمدن آن بعد از سه روز را به آنان داده بود.او در میان قوم یونس به سخنرانی پرداخته و موعظه شان کرد و گفت:


"ای مردم! ایمان اقوامی که به رسولان خداوند کافر باشند؛در زمان فرود عذاب فایده ندارد؛اگر فایده داشت که کسی توسط خداوند هلاک نمی شد و خداوند هر بار عذاب را از آنان برمی داشت. اما اعتراف به ظالم بودن، در زمان فرود عذاب فایده ندارد و این سنت خداوند در کتابش است که درذمورد تمام کسانی که نسبت به حق آمده از جانب پروردگارشان کافر شونداجرا خواهد شد و در سنت خداوند تبدیلی راه ندارد؛ اما من در برابر پروردگار، برایتان حجتی میدانم " .

مردم حرفش را قطع کردند و گفتند:چه حجتی؟ او گفت:"خداوندتان بر نفس خود رحمت را فرض نموده است؛ از او به حق رحمتی که بر خود نوشته است درخواست کنید که وعده خداوند حق است و پروردگار ارحم الراحمین است".سپس آن مرد دورکعت نماز برای رفع عذاب بجا آورد و گفت:" "ربنا ظلمنا أنفسنا فإن لم تغفر لنا وترحمنا لنكونن من الخاسرين، اللهم إننا نجأر إليك مُتوسلين برحمتك التي كتبت على نفسك وأمرتنا أن ندعوك فوعدتنا بالإجابة فاكشف عنا عذابك إنك على كلّ شيء قدير ووعدك الحقّ وأنت أرحم الراحمين"."پروردگارا، ما بر خويشتن ستم كرديم، و اگر بر ما نبخشايى و به ما رحم نكنى، مسلماً از زيانكاران خواهيم بود.خداوندا ما به تو پناه آورده و به رحمتی متوسل می شویم که تو برخود نوشته ای و فرمان داده ای تا ترا بخوانیم و وعده استجابت داده ای؛ عذابت را از ما بردار که تو بر هر چیز قادری و وعده تو حق است و ارحم الراحمینی" .

مردم نیز همراه او به خداوند پناه برده و از او طلب رحمت می کردند؛و سخنان آن مرد را باور کردند که برای نجات از عذاب خداوند راهی جز گریختن به سوی پروردگار وجود ندارد و دانستند ایمان به حق و اعتراف به ظالم بودن در آن زمان دیگر فایده ای ندارد و زمانی که عذاب فرود آید دیگر به کارشان نخواهد آمد؛ چنانکه به کار اقوام پیشین نیامده بود.لذا به خداوند پناه برده و از او رحمتی را درخواست می کردند که برخود نوشته است.اینجا بود که ایمان شان به رحمت خداوند و ناامید نشدن از رحمت پروردگار بکارشان آمد.

برای همین ایمان شان به کارشان آمد و توانستند سنتی از سنت های کتاب خداوند در مورد وقوع عذاب را تغییر دهند؛ آنها تنها کسانی بودند که درمیان امت های اولیه؛ایمان شان برایشان فایده داشت وراز آن هم در این بود که از خداوند خواستند به حق رحمتی که بر خود فرض نموده آنها را نجات دهد و وعده خداوند حق است و او ارحم الراحمین است.

خداوند تعالی می فرماید: وقال الله تعالى: 
{فَلَوْلاَ كَانَتْ قَرْيَةٌ آمَنَتْ فَنَفَعَهَا إِيمَانُهَا إِلاَّ قَوْمَ يُونُسَ لَمَّا آمَنُوا كَشَفْنَا عَنْهُمْ عَذَابَ الخِزْيِ فِي الحَيَاةِ الدُّنْيَا وَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَى حِينٍ}
صدق الله العظيم [يونس:98]

{چرا هیچ یک از شهرها و آبادیها ایمان نیاوردند که به حالشان مفید افتد؟! مگر قوم یونس، هنگامی که آنها ایمان آوردند، عذاب رسوا کننده را در زندگی دنیا از آنان برطرف ساختیم؛ و تا مدّت معیّنی آنها را بهره‌مند ساختیم}
دعایی که مرد صالح به قوم نبی الله یونس یاد داد؛باعث نجات شان شد؛ اما ایمان آوردن سایر اقوام پیشین در زمان نزول عذاب و اعتراف شان به ظالم بودن؛آنها را از هلاکت نجات نداد و همه جا و همواره سخنانشان همین بود و لا غیر ( اشاره به آیات کریمه: قَالُوا يَا وَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ ﴿١٤﴾ فَمَا زَالَت تِّلْكَ دَعْوَاهُمْ حَتَّىٰ جَعَلْنَاهُمْ حَصِيدًا خَامِدِينَ ﴿١٥﴾ سوره الانبیاء)مگر قوم یونس..خداوند تعالی می فرماید:

{كِتَابٌ أُنزِلَ إِلَيْكَ فَلاَ يَكُن فِي صَدْرِكَ حَرَجٌ مِّنْهُ لِتُنذِرَ بِهِ وَذِكْرَى لِلْمُؤْمِنِينَ (2) اتَّبِعُواْ مَا أُنزِلَ إِلَيْكُم مِّن رَّبِّكُمْ وَلاَ تَتَّبِعُواْ مِن دُونِهِ أَوْلِيَاء قَلِيلاً مَّا تَذَكَّرُونَ (3) وَكَم مِّن قَرْيَةٍ أَهْلَكْنَاهَا فَجَاءهَا بَأْسُنَا بَيَاتاً أَوْ هُمْ قَآئِلُونَ (4) فَمَا كَانَ دَعْوَاهُمْ إِذْ جَاءهُمْ بَأْسُنَا إِلاَّ أَن قَالُواْ إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ (5) فَلَنَسْأَلَنَّ الَّذِينَ أُرْسِلَ إِلَيْهِمْ وَلَنَسْأَلَنَّ الْمرسلين (6) فَلَنَقُصَّنَّ عَلَيْهِم بِعِلْمٍ وَمَا كُنَّا غَآئِبِينَ (7)} 
صدق الله العظيم [الأعراف]

{این کتابی است که بر تو نازل شده؛ و نباید از ناحیه آن، ناراحتی در سینه داشته باشی! تا به وسیله آن، بیم دهی؛ و تذکّری است برای مؤمنان. (۲) از چیزی که از طرف پروردگارتان بر شما نازل شده، پیروی کنید! و از اولیا و معبودهای دیگر جز او، پیروی نکنید! اما کمتر متذکّر می‌شوید! (۳) چه بسیار شهرها و آبادیها که آنها را هلاک کردیم! و عذاب ما شب‌هنگام، یا در روز هنگامی که استراحت کرده بودند، به سراغشان آمد. (۴) و در آن موقع که عذاب ما به سراغ آنها آمد، سخنی نداشتند جز اینکه گفتند: «ما ظالم بودیم!» (۵) به یقین، از کسانی که پیامبران به سوی آنها فرستاده شدند سؤال خواهیم کرد؛ از پیامبران سؤال می‌کنیم! (۶) و مسلماً با علم برای آنان شرح خواهیم داد؛ و ما هرگز غایب نبودیم (۷) }

پیوسته سخن شان همین بود: 
{يَا وَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ (14)} [الأنبياء]، 

{گفتند: «ای وای بر ما! به یقین ما ستمگر بودیم!»}

و خداوند تعالی می فرماید:
{فَمَا كَانَ دَعْوَاهُمْ إِذْ جَاءهُمْ بَأْسُنَا إِلاَّ أَن قَالُواْ إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ (5)}صدق الله العظيم [الأعراف]

{و هنگامی که عذاب ما بر آنان فرود آمد، سخنشان جز این نبود که می‌گفتند ما خود ستمکار بودیم}
و تا زمانی که چنین سخن بگویند؛از عذاب خداوند گریزی ندارند.گواه آن فرموده خداوند تعالی است: 
{وَكَمْ قَصَمْنَا مِن قَرْيَةٍ كَانَتْ ظَالِمَةً وَأَنشَأْنَا بَعْدَهَا قَوْماً آخَرِينَ (11) فَلَمَّا أَحَسُّوا بَأْسَنَا إِذَا هُم مِّنْهَا يَرْكُضُونَ (12) لَا تَرْكُضُوا وَارْجِعُوا إِلَى مَا أُتْرِفْتُمْ فِيهِ وَمَسَاكِنِكُمْ لَعَلَّكُمْ تُسْأَلُونَ (13) قَالُوا يَا وَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ (14) فَمَا زَالَت تِّلْكَ دَعْوَاهُمْ حَتَّى جَعَلْنَاهُمْ حَصِيداً خَامِدِينَ (15)} صدق الله العظيم [الأنبياء]

{چه بسیار آبادیهای ستمگری را در هم شکستیم؛ و بعد از آنها، قوم دیگری روی کار آوردیم! (۱۱) هنگامی که عذاب ما را احساس کردند، ناگهان پا به فرار گذاشتند! (۱۲) (گفتیم فرار نکنید؛ و به زندگی پر ناز و نعمت، و به مسکنهای پر زرق و برقتان بازگردید! باشد که از شما بازخواست شود (۱۳) گفتند: «ای وای بر ما! به یقین ما ستمگر بودیم!» (۱۴) و همچنان این سخن را تکرار می‌کردند، تا آنها را درو کرده و خاموش ساختیم! (۱۵)}
به کلام خداوند تعالی نظر کنید: 
{فَمَا زَالَتْ تِلْكَ دَعْوَاهُمْ حَتَّى جَعَلْنَاهُمْ حَصِيدًا خَامِدِينَ (15)} صدق الله العظيم، 
{همچنان این سخن را تکرار می‌کردند، تا آنها را درو کرده و خاموش ساختیم }
چرا که سنت خداوند در کتابش این است که اعتراف به ظالم بودن در زمان نزول عذاب،در برابر خداوند حجت نیست تا به آنها رحم نماید چون خداوند با برانگیختن رسولان برایشان حجت آورده است.گواه آن فرموده خداوند تعالی است:

{رُّسُلاً مُّبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ لِئَلاَّ يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللّهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ وَكَانَ اللّهُ عَزِيزاً حَكِيماً (165)}صدق الله العظيم [النساء:165]

{پیامبرانی که بشارت‌دهنده و بیم‌دهنده بودند، تا بعد از این پیامبران، حجتی برای مردم بر خدا باقی نماند، و خداوند، توانا و حکیم است.}
ای مردم؛اگربه صفت رحمت در نفس پروردگارتان نسبت به بندگانش ایمان دارید؛بیایید تا به شما حجتی بیاموزم تا دربرابر خداوند بیاورید؛او از مادران تان و از تمامی مردم نسبت به شما مهربان تر است و بدانید که خداوند ارحم الراحمین است؛ برایتان به خداوند عظیم قسم می خورم که درکتاب خدا؛ارحم الراحمین اوست.اگر واقعاً به صفت رحمت خداوند یقین دارید و او را ارحم الراحمین می دانید؛در دنیا و آخرت از او به حق رحمتش درخواست کنید...

ممکن است یکی از علمای شیعه یا سنی بخواهد سخن مرا قطع کرده و بگوید:"کار تو عجیب است؛ناصر محمد یمانی!چرا برایمان قسم می خوری که خداوند ارحم الراحمین است! چه کسی گفته که ما به ارحم الراحمین بودن خداوند؛ ایمان واقعی نداریم؟"امام مهدی ناصر محمد یمانی در پاسخ می گوید: اگر چنین است واگر راست می گویید پس چرا به غیر خدا التماس می کنید تا شفاعت تان را کنند.شما را وعالم دیگر دو برابر شما را که درعالم دنیا همراه شمایند(رقیب و عتید) را به شهادت می گیرم که من به شفاعت بنده درپیشگاه پروردگار بندگان،کافرم و جز خداوند ولی و شفیعی ندارم؛چون می دانم او از تمام بندگان نسبت به من مهربان تر و رحیم تر است؛ من ایمان و یقین دارم که خداوند ارحم الراحمین است واگر رحمت او در برابر عذابش شفاعت مرا نکند؛ بجز خدا ولی و یاوری نخواهم داشت. گواه آن فرموده خداوند تعالی است:

{وَأَنذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَن يُحْشَرُواْ إِلَى ربّهم لَيْسَ لَهُم مِّن دُونِهِ وَلِيٌّ وَلاَ شَفِيعٌ لَّعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ}صدق الله العظيم [الأنعام:51]

{ و به وسیله آن کسانی را که از روز حشر و رستاخیز می‌ترسند، بیم ده! یاور و سرپرست و شفاعت‌کننده‌ای جز او ندارند؛ شاید پرهیزگاری پیشه کنند}
ای خواهر من و ای برادران مسلمان من، به خداوندی که خدایی جز او نیست؛این خبر بزرگی است(نبأ عظیم) و مردم از آن روگردانند و راهی جز پیروی از حق آمده از پروردگار، برای نجات آنان نمی شناسم ومانند خلیل الله ابراهیم علیه الصلاة و السلام می گویم:

{فَمَنْ تَبِعَنِي فَإِنَّهُ مِنِّي وَمَنْ عَصَانِي فَإِنَّكَ غَفُورٌ رَحِيمٌ}صدق الله العظيم [إبراهيم:36]

{هر کس از من پیروی کند از من است؛ و هر کس نافرمانی من کند، تو بخشنده و مهربانی}
همگی تان به حق رحمتی که برخود فرض کرده است؛از او درخواست کنید؛چه کسانی که از حق رومی گردانند و چه کسانی که پیرو حق اند، در آن روز ( روز عذاب ) از او به حق رحمتی که بر خود فرض کرده است؛از او درخواست کنید؛ از کتاب آموخته ام که او به حق همین رحمتی که بر خود واجب نموده؛ پاسختان را خواهد داد و عذاب را تا مدتی به تأخیر خواهد انداخت.اجابت دعایتان را در سوره دخان یافته ام آنجا که ( هنگامی که ) خداوند به دو حرف از نام محمد رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم – و کتابی که در شب مبارک قدر بر ایشان نازل شده است قسم می خورد ،دانستم دعای کسانی از شما که دعا کنند را پاسخ خواهد دادگواه آن فرموده خداوند تعالی است:

{حم (1) وَالْكِتَابِ الْمُبِينِ (2) إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةٍ مُّبَارَكَةٍ إِنَّا كُنَّا مُنذِرِينَ (3) فِيهَا يُفْرَقُ كلّ أَمْرٍ حَكِيمٍ (4) أَمْراً مِّنْ عِندِنَا إِنَّا كُنَّا مرسلين (5) رَحْمَةً مِّن رَّبِّكَ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (6) رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ (7) لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ يُحْيِي وَيُمِيتُ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ (8) بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ يَلْعَبُونَ (9) فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاء بِدُخَانٍ مُّبِينٍ (10) يَغْشَى النَّاسَ هَذَا عَذَابٌ أَلِيمٌ (11) رَبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ (12) أَنَّى لَهُمُ الذِّكْرَى وَقَدْ جَاءهُمْ رَسُولٌ مُّبِينٌ (13) ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَقَالُوا مُعَلَّمٌ مَّجْنُونٌ (14) إِنَّا كَاشِفُو الْعَذَابِ قَلِيلاً إِنَّكُمْ عَائِدُونَ (15) يَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْكُبْرَى إِنَّا مُنتَقِمُونَ (16)} صدق الله العظيم [الدخان]

{حم‌ (۱) سوگند به این کتاب روشنگر، (۲) که ما آن را در شبی پر برکت نازل کردیم؛ ما همواره انذارکننده بوده‌ایم! (۳) در آن شب هر امری بر اساس حکمت تدبیر و جدا می‌گردد. (۴) فرمانی بود از سوی ما؛ ما فرستادیم! (۵) اینها همه بخاطر رحمتی است از سوی پروردگارت، که شنونده و داناست! (۶) پروردگار آسمانها و زمین و آنچه در میان آنهاست، اگر اهل یقین هستید! (۷) هیچ معبودی جز او نیست؛ زنده می‌کند و می‌میراند؛ او پروردگار شما و پروردگار پدران نخستین شماست! (۸) ولی آنها در شکند و بازی می‌کنند. (۹)پس منتظر روزی باش که آسمان دود آشکاری پدید آورد... (۱۰) که همه مردم را فرامی‌گیرد؛ این عذاب دردناکی است! (۱۱) پروردگارا! عذاب را از ما برطرف کن که ایمان می‌آوریم. (۱۲) چگونه: و از کجا متذکر می‌شوند با اینکه رسول روشنگر به سراغشان آمد! (۱۳) سپس از او روی گردان شدند و گفتند: «او تعلیم یافته‌ای دیوانه است!» (۱۴) ما عذاب را کمی برطرف می‌سازیم، ولی باز به کارهای خود بازمی‌گردید! (۱۵) در آن روز که آنها را با قدرت خواهیم گرفت؛ آری ما انتقام گیرنده‌ایم! (۱۶)}
و اما قسم به "حم"؛ این دو حرف از حروف نام محمد رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم است که از دو حرف وسط-حم- گرفته شده و کتابی که معطوف به مطلب قبلی آن است ؛سوگند دیگر است {وَالْكِتَابِ الْمُبِينِ}،این قرآن عظیم است که خداوند بر محمد عليه الصلاة والسلام نازل نموده و امام مهدی با آن برای مردم حجت می آورد و اولین کسانی که از آن رو می گردانند؛مسلمانانی هستند که به آن ایمان دارند.علمایشان حاضر نیستند در موارد اختلاف؛حکمیت آن را بپذیرند و می گویند همان احادیث و روایاتی که از پدران مان به ما رسیده برایمان کافی است ولو اینکه مخالف آیات محکم قرآن عظیم باشد؛چون تأویل قرآن را جز خداوند نمی داند! آنها بدترین علمای امت محمدٍ رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم – هستند چه سنی باشند و چه شیعه ویا سایرعلمای مذاهب اسلامی. بخاطر روگردانی از دعوت حق و رجوع به کتاب خداوند و سنت حق رسولش که مخالف محکمات قرآن عظیم نباشد، خود را هلاک کرده و امت شان را دچار عذاب می کنند.آنها روگردانده و دعوت کسی که آنها را –به سوی قرآن و سنت حق رسول الله-فرامی خواند نمی پسندند ،چرا که مخالف امیال شان است .برای همین خطاب در کتاب به سوی امام مهدی منتظر که داعی به سوی حق است متوجه شده است خداوند می فرماید: 
{فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاء بِدُخَانٍ مُّبِينٍ (10)} صدق الله العظيم [الدخان] 
{پس منتظر روزی باش که آسمان دود آشکاری پدید آورد...}

این عذاب فراگیری است که همه مردم را دربرمی گیرد و اگر می فرمود "کسانی که کافر شده اند"می دانستید که مسلمانان را عذاب نمی کند؛ اما می بینید که می فرماید: 
{يَغْشَى النَّاسَ هَذَا عَذَابٌ أَلِيمٌ (11)} صدق الله العظيم
{همه مردم را فرامی‌گیرد؛ این عذاب دردناکی است! }
پس دانستم که مقصود خداوند هم کافران است و هم مسلمانان چرا که همگی از پیروی از حق آمده از جانب پروردگارشان؛روگردانند. او آنها را به سوی بازگشت به کتاب خداوند و سنت حق رسول فرامی خواند ولی آنها روبرمی گردانند و اولین کسانی که از این دعوت رومی گردانند؛مسلمانان هستند و علمای شان آنها را از حق روشن و مبین؛گمراه کرده اند.چون منتظرند علمای شان این امر را تصدیق کنند تا آنها هم آن را بپذیرند ولی چنین چیزی در برابر خداوند به کارشان نمی آید و دانستم که یقیناً مقصود خداوند از {يَغْشَى النَّاسَ هَذَا عَذَابٌ أَلِيمٌ (11)} صدق الله العظيم{همه مردم را فرامی‌گیرد؛ این عذاب دردناکی است! } کفار و مسلمانان هستند.سپس جستجو کردم تا ببینم آیا حتی یک قریه و ابادی وجود دارد که از عذاب دردناک نجات یابد؟ اما با کمال تأسف درمیان تمام مناطق مسکونی بشر،حتی یک آبادی هم پیدا نکردم.گواه از فرموده خداوند تعالی: 
{وَإِن مَّن قَرْيَةٍ إِلاَّ نَحْنُ مُهْلِكُوهَا قَبْلَ يَوْمِ الْقِيَامَةِ أَوْ مُعَذِّبُوهَا عَذَاباً شَدِيداً كَانَ ذَلِك فِي الْكِتَابِ مَسْطُوراً (58) وَمَا مَنَعَنَا أَن نُّرْسِلَ بِالآيَاتِ إِلاَّ أَن كَذَّبَ بِهَا الأَوَّلُونَ وَآتَيْنَا ثَمُودَ النَّاقَةَ مُبْصِرَةً فَظَلَمُواْ بِهَا وَمَا نُرْسِلُ بِالآيَاتِ إِلاَّ تَخْوِيفاً (59)} صدق الله العظيم [الإسراء]

{هیچ شهر و آبادی نیست مگر اینکه آن را پیش از روز قیامت هلاک می‌کنیم؛ یا به عذاب شدیدی گرفتارشان خواهیم ساخت؛ این، در کتاب مسطور ثبت است. (۵۸) هیچ چیز مانع ما نبود که این نشانه ها را بفرستیم جز اینکه پیشینیان آن را تکذیب کردند؛ ما به ثمود، ناقه دادیم؛ که روشنگر بود؛ اما بر آن ستم کردند ما معجزات را فقط برای بیم دادن (و اتمام حجت) می‌فرستیم. (۵۹)}
و سپس یقین پیدا کردم که این عذاب نشانه تصدیق امام مهدی است که مردم را به سوی حق آمده از پروردگار دعوت می کند؛اما آنها روبرمی گردانند.بعد دانستم؛مردم –با دیدن نشانه عذاب- به حق آمده از سوی پروردگارشان ایمان آورده و خواهند گفت: {رَبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ (12)} {پروردگارا! عذاب را از ما برطرف کن که ایمان می‌آوریم. } و تمام مردم به حق آمده از پروردگارشان ایمان خواهند آورد و دانستم خداوند دعای برخی از آنان را مستجاب کرده و همانند قوم یونس،عذاب را تا وقتی معین از آنها بازمی دارد؛گواه آن فرموده خداوند تعالی است: 
{إِنَّا كَاشِفُو الْعَذَابِ قَلِيلاً إِنَّكُمْ عَائِدُونَ (15)} صدق الله العظيم [الدخان] 
{ ما عذاب را کمی برطرف می‌سازیم، ولی باز به کارهای خود بازمی‌گردید}

اما گروهی که دوباره نسبت به حق آمده از پروردگارشان کافر می شوند؛ بدترین مخلوقات خداوندند و قیامت بر آنان برپا می شود که "بطشة الکبری" است.گواه آن فرموده خداوند تعالی است:

{إِنَّا كَاشِفُو الْعَذَابِ قَلِيلاً إِنَّكُمْ عَائِدُونَ (15) يَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْكُبْرَى إِنَّا مُنتَقِمُونَ (16)} صدق الله العظيم [الدخان]
{ ما عذاب را کمی برطرف می‌سازیم، ولی باز به کارهای خود بازمی‌گردید! (۱۵) در آن روز که آنها را با قدرت خواهیم گرفت؛ آری ما انتقام گیرنده‌ایم! (۱۶)}
وسلامٌ على المرسلين, والحمد لله ربّ العالمين..
أخو المسلمين الداعي إلى كتاب الله وسنة رسوله الحقّ، الإمام المهدي ناصر محمد اليماني.


https://www.nasser-yamani.com/showthread.php?p=182833
gnod111

 
نوشته: 19
پیوستن: شنبه آذر 17, 97 9:06 pm
Given: 0 thanks
Received: 0 thanks

پس

برگشت به اخبار و اطلاعیه ها

اکنون هست

;کسانی که اکنون در این تالار هستند: کاربری نام ننوشته است کاربر و 3 میهمان

cron