اول اینکه بعضی ها هنوز به برگزاری جلسات اعتقاد دارند. نمیشه گفت چون تخصص نداریم ، جلسه ای هم وجود نداشته باشه.یعنی جلسات انقدر وقت گیرند؟ درسته سیاهی لشکر نمیخوایم، ولی به معرفی و ترویچ فرهنگ که نیاز داریم. یه مثال میزنم. یکی از دوستانم از پرسنل فنی یکی از ISP های معروف اهواز، ازم پرسید: با لینوکس کار میکنی؟ محیط گرافیکی هم داره؟.
آیا فرصت داریم تا با اینجور افراد ملاقات داشته باشیم؟ آیا اونها فرصت دارند که در تحولات جدید جستجو کنند؟ باید انرژی کمی روی برگزاری جلسات حضوری داشته باشیم.
بگذریم.
راجع به برنامه ای که توی بازار بزرگ داشتیم یه سری نقطه ضعف دیدم. شاید با دوستان بتونیم این مشکل رو حل کنیم.
از دید بازدید کنندگان، بنر روز آزادی نرم افزار ربطی به سیستم عاملی که روی لپ تاپ داشتیم نداشت! یه توضیح مختصر روی بنر یا صفحه اصلی نشریه لازم بود.
کسانی که نشریه رو خوندند و وارد سایت شدند. سایت رو مثل یک وبلاگ خبری دیدند. نه مطلبی راجع به موجودیت لاگ توی صفحه اصلی جلوه میکنه، نه نقشه و معرفی بخش های مختلف سایت.
بعضی از توضیحاتمون برای بازدیدکنندگان گیج کننده/غلط انداز بود. چند نفر که اتصال اینترنت از طریق موبایل رو دیدند، پرسیدن: این اینترنت مجانیه؟ لینوکس ببریم خونه باش میشه آخرین فیلم ها و اخبار جدید رو گرفت؟ یه عده بعد از توضیحات ما فکر کردند فروشگاه نرم افزاری هستیم و کلی تصورات اشتباه دیگه که میتونید حدس بزنید
. بهتر بود به قول معروف یه سیلابس آموزشی واسه خودمون تعریف میکردیم و بر اساس اون ارایه میکردیم.